به گزارش خبرنگار هم آوا به نقل از آفتاب يزد، واژه‌ها تنها واژه نبودند بلکه یک دنیا حرف و خواسته از روحانی داشتند. ویدئویی که با این عنوان، نخست در صفحه شخصی شهیندخت ملاوردی دستیار ویژه رئیس‌جمهور در امور حقوق شهروندی و سپس معصومه ابتکار معاون امور زنان و خانواده روحانی منتشر شد و پس از آن دست به دست در فضای مجازی چرخید. محتوای این ویدئو از امید مردم ایران به روحانی و انتظار آنها برای سرافرازی کشور و مغلوب ساختن ترامپ در سازمان ملل حکایت می‌کرد. اگرچه این امید و انتظار مردم از روحانی محقق شد و شیخ دیپلمات توانست ترامپ را با سخنان قاطع و اثرگذارش مغلوب خود سازد اما با این همه جریان رقیب که تنها در بزنگاه‌های خاص ژست دغدغه‌مندی به خود می‌گیرند دقایقی پس از سخنرانی برای اینکه کمپین امید را ناامید سازند در فضای مجازی علیه روحانی تاختند تا سخنرانی او را نزد افکار عمومی ضعیف جلوه دهند. از این رو کمپین امید و انتشار ویدئوی «روحانی نباز» نشان داد که همچنان مردم ایران به تدبیر روحانی برای حل مشکلات امیدوارند اما مخالفان در پی نابودی این امیدها هستند. از سویی خواه و ناخواه علیرغم همه مشکلات و نواقض باید پذیرفت که در شرایط موجود روحانی بهترین گزینه ممکن است که توان برخورد منطقی با مشکلات و عبور از مسائل را دارد به همین دلیل در مقطع کنونی لازم است که جامعه به ویژه هواداران روحانی بیش از گذشته حمایت‌هایشان را نسبت به دولت افزایش دهند تا دولت با دلگرم شدن به حمایت مردم بتواند کشور را از مانع‌ها به سلامت عبور دهد.

همچنان امید مردم به روحانی

روز سه‌شنبه به نحوی تداعی بخش روزهای پرشور انتخابات ریاست جمهوری 96 در فضای مجازی بود؛ روزهایی که جامعه ایران با هزار امید به شیخ دیپلمات رای دادند و از او انتظار گشایش قفل درهای بسته در اقتصاد و... را داشتند. باز هم صدای دوستداران اعتلای ایران و حامیان روحانی که برخلاف تلاش مخالفان دولت سعی در نابودی امیدشان دارند در فضای مجازی و حقیقی طنین انداز شد. حامیان رئیس جمهور با انتشار ویدئویی تحت عنوان« روحانی نباز» از رئیس جمهور خواستند که با متانت و آرامش همیشگی اش، نقشه‌های حریف را نقش برآب کند و دوئل را از ترامپ گستاخ و یارانش ببرد. در واقع ساعاتی قبل از سخنرانی رئیس جمهور به نمایندگی از ملت ایران در اجلاس عمومی سازمان ملل بود که کمپین‌های حمایت از روحانی در فضای مجازی شکل گرفت و ویدئویی تحت عنوان «روحانی نباز» دست به دست می‌چرخید که حکایت از اوضاع مردمی داشت که علیرغم فشارها و مشکلات اقتصادی و نگرانی نسبت به افزایش مشکلات و بسته تحریمی جدید هنوز به حسن روحانی و دولتش امیدوارند؛ امیدی که این روزها با بغض، آه، غم و انتظار درهم آمیخته شده اما همچنان اطمینان به توان روحانی برای حل مشکلات و گذار از شرایط موجود تسلی بخش دل‌های خسته و قوت قلب مردم ایران است، آنها علیرغم اینکه جریان‌های مخالف سعی در پیچیده نشان دادن اوضاع و ناتوان جلوه دادن دولت روحانی برای حل مشکلات دارند اما خواهان امید و تغییر و بهبود شرایط اند و انتظار گذار از مشکلات و تحقق رویاها و مطالباتشان را از رئیس جمهور دارند. به همین دلیل هم باز به صحنه آمدند اما این بار به گونه ای دیگر تا روحانی بتواند حریف را در صحنه جهانی مغلوب سازد. ترامپ و یارانش؛ همان حریفی که با تشدید تحریم‌ها و ایران هراسی سعی در تضعیف کشور و مردمان را دارد.

ترامپ، مغلوب روحانی در سازمان ملل

روحانی در پشت تریبون سازمان ملل ایستاد، میلیون‌ها ایرانی در نیمکت‌های انتظار میخکوب به او در پشت قاب‌های تلویزیون نشستند، نفس‌ها در سینه حبس شد، ثانیه‌ها به شمارش در آمد، همه مات و مبهوت در انتظار شنیدن سخنان و کلمات شمرده شیخ دیپلمات در اجلاس عمومی سازمان ملل بودند. زیرا مسئله، اعاده حیثیت ایران در افکار عمومی جهان بود، مسئله اتهامات و قلدری ترامپ تاجر مسلک و یاران بی تدبیرش بود. روحانی باید کاری می‌کرد تا یک بار دیگر ایران را در جهان سرافراز و نقشه‌های ترامپ را برای بی اعتبار کردن ایران نقش بر آب کند. سخنان او در سازمان ملل همه امید مردم ایران و مرهمی روی دردهای ناشی از مشکلات شان بود، مسئله شاخ و شانه کشیدن ترامپ، اتهامات آمریکا و یارانش علیه تهران، ایران هراسی در منطقه و تلاش کاخ سفیدنشینان برای تشدید تحریم‌ها بود. اما برخلاف ترامپ منفور که حاضران سازمان ملل سخنانش را به سخره گرفتند، روحانی همان رئیس جمهور صلح با سخنان شمرده و واژه‌های تاثیرگذار رئیس کاخ سفید را مغلوب ساخت. رئیس جمهور خطاب به ترامپ و دعوت او برای مذاکره گفت: « هیچ دولت و ملتی را نمی‌توان به زور پای میز مذاکره آورد و اگر چنین شود آنچه انباشت می‌شود، خوشه‌های خشم ملت‌هاست که نصیب زورگویان خواهد شد. ما از شما دعوت می‌کنیم که به قطعنامه ۲۲۳۱ بازگردید؛ ما از شما دعوت می‌کنیم که به میز مذاکره‌ای که آن را بر هم زدید، بازگردید. اگر از برجام می‌ترسید و آن را کارنامه رقیبان سیاسی خود در آمریکا می‌دانید، ما از شما دعوت می‌کنیم به مصوبه شورای امنیت بازگردید. ما از شما دعوت می‌کنیم که در نهادهای بین‌المللی بمانید. تحریم نکنید که تحریم و تکفیر دو روی یک سکه است؛ در تکفیر، اندیشه انسان‌ها انکار می‌شود و در تحریم، زندگی و رفاه مردم نفی می‌گردد.» سخنانی که دقایقی پس از آن زبان تحسین میلیون‌ها ایرانی را گشود.

جولان مخالفان برای ناامیدی مردم

روحانی در صحنه جهانی بسیار هوشمندانه سخن گفت و شیخ دیپلمات با سخنان حکیمانه و اثرگذارش ایران را عزت مندانه تر و سرافراز تر از همیشه نزد افکار عمومی جهان و حاضران اجلاس عمومی سازمان ملل نشان داد اما با این همه چه سود! مخالفان همان‌هایی که در بزنگاه‌های خاص ژست دغدغه مندی به خود می‌گیرند و شعارهای مردمی سر می‌دهند باز هم آمدند و در فضای مجازی علیه روحانی تاختند تا سخنرانی آبرومندانه و اثرگذار او را نزد افکار عمومی ضعیف جلوه دهند و کمپین‌های امید را ناامید سازند. آنها همواره به ویژه پس از نتایج انتخابات 96 در پی ناامید ساختن مردم ایران بودند. زیرا هیچ گاه رقابت مردانه در کارزار سیاست در مسلک و مرام آنها نبود. این جریان به جای اینکه در این روزهای سخت در کنار مردم ایران و دولت برای حل مشکلات آستین بالا بزنند برعکس همچنان به دنبال خاموش کردن کورسوهای امید نسبت به حسن روحانی و دولتش هستند و باز هم درصددند احساسات عمومی را علیه روحانی بشورانند. همان‌هایی که توان دیدن و شنیدن پیروزی‌ها و دستاوردهای بدون جنگ و هزینه دولت یازدهم در برجام، سیاست خارجه و حل مشکلات نسبی اقتصاد مانند کاهش تورم را نداشتند امروز پا به پای مخالفان خارجی ایران در فضای مجازی وحقیقی برای نابودی امید ملت ایران و تضعیف دولت به کمین نشسته اند. زیرا هنوز انتخابات برای بخشی از جریان رقیب تمام نشده به همین دلیل به جای اینکه آبی روی آتش و مرهمی روی دردها و مشکلات جامعه باشند درصدند که به جامعه القا کنند که رای تان به روحانی اشتباه بود.

نه جنگ و نه قحطی؛ تنها امید

وقتی امید باشد از سخت ترین مانع‌ها هم می‌توان عبور کرد. وقتی امید باشد هضم مشکلات آسان‌تر است مثل دوران دفاع مقدس. اگرچه امروز نه جنگ است و نه قطحی؛ اما مردم ایران نشان دادند مرد روزهای سخت هم هستند. زیرا در دوران دفاع مقدس با وجود محدودیت ابزار دفاعی در برابر حمله‌های نفسگیر و پی در پی صدام باز هم مردان غیورمان با همه توان برای دفاع از میهن و رسیدن به آرامش ایستادند. اگرچه وضعیت اقتصادی چندان مطلوب نبود اما مردم به عبور از بحران امید داشتند و حتی به یکدیگر دلداری هم می‌دانند. امروز نه جنگ و نه قطحی، هیچ یک در راه نیست و این عبارت‌ها، القای بدخواهان برای ناامید ساختن مردم ایران است. از این رو، عبور از مشکلات نخست با امید به آینده و سپس درایت دولت و سایر مسئولان ممکن است.

لزوم افزایش حمایت‌ها از روحانی

اگرچه تلاش‌ها برای تخریب روحانی در داخل از سوی مخالفان وجود دارد و گرچه دولت روحانی امروز با وجود ترامپ نو محافظه کار در شرایط بسیار سختی قرار گرفته اما هواداران روحانی و میلیون‌ها ایرانی دیگر که خواهان عبور از مشکلات و تحقق مطالباتشان هستند باید محکم تر و بیش از هر زمان دیگری به حمایت‌های خود از روحانی ادامه داده و آن را تنها محدود به بزنگاه‌های خاص نکنند. به عبارتی جامعه ایران نباید مغلوب تخطئه‌های مخالفان دولت شود و فراموش نکند ناامیدی آنها از دولت پیامدهای بسیار نامطلوبی در پی دارد و تغییر اوضاع کنونی نخست با تلاش دولت برای حل مشکلات و حمایت و اعتماد جامعه به دولتمردان و افزایش امید و حمایت از روحانی امکان پذیر است.

زمان انتخاب، قهرمان ملی یا...

دو سال و نیم از عمر دولت روحانی زمان باقی است و قرار نیست که روحانی در انتخابات 1400 شرکت کند به همین دلیل ممکن است به باور برخی از تحلیلگران، او و دولتمردانش انگیزه شان نخست به دلیل عدم حضور در دولت آتی و سپس فشارهای مخالفان داخلی و خارجی و تشدید مشکلات کاهش یافته باشد اما آنچه در این میان از دولت روحانی به جا خواهد ماند کارنامه دولت دوازدهم است. از این رو، روحانی دو گزینه برای انتخاب دارد؛ او می‌تواند تا ابد به عنوان یک قهرمان ملی نزد میلیون‌ها ایرانی باشد یا مانند یک فرد عادی، آرام و راحت پس از پایان عمر دولت دوازدهم روزگار بازنشستگی و عافیت طلبی را طی کند. به هر روی امروز زمان انتخاب است و روحانی آزمون سختی در پیش دارد. او باید انتخاب کند که یا مردانه به وعده‌های انتخاباتی اش عمل کند یا ریشه‌های امید میلیون‌ها ایرانی را نسبت به خود برای همیشه بخشکاند. روحانی یا همان حقوقدان همه چیزدان و شیخ دیپلمات می‌تواند همچنان مرد صلح باشد و بدون کمترین هزینه ای اوضاع را بهبود ببخشد یا دست روی دست بگذارد تا اوضاع پیچیده تر و سخت تر شود. به هر روی انتخاب با اوست.

روحانی، امید اول و آخر

روحانی در شرایط موجود باز هم بهترین گزینه است. زیرا اگر فرد دیگری جز او بود هیچ تضمینی وجود نداشت که کشور را به سمت مشکلات بیشتر سوق ندهد یا با مواضعش شرایط را از وضعیت کنونی سخت تر و بدتر نسازد. رئیس جمهور در سخنرانی روز سه‌شنبه در اجلاس عمومی سازمان ملل نشان داد که می‌تواند همچنان امید مردم ایران باشد. از این رو، جامعه ایران نباید مغلوب تخطئه‌ها در فضای مجازی و جوسازی‌ها در فضای حقیقی شوند بلکه باید واقع بین بوده و قبل از هر چیز مسئولیت انتخاب شان را پذیرفته و از روحانی بیشتر از گذشته حمایت کنند. از سویی باید در نظر گرفت که حل مشکلات کشور تنها از داخل امکان‌پذیر است و با حمایت می‌توان کشور را از مانع‌ها به سلامت عبور داد. زیرا تاریخ همواره نشان داده که هیچ گاه بیگانگان دلشان برای یک ملتی نتپیده و هیچ گاه به دنبال کمک به آنها نبودند. جامعه باید آگاه باشد که ترامپ برخلاف شعارهایش هرگز نمی‌تواند به مردم ایران کمک کند. زیرا او اگر دوستدار ملت ایران بود هرگز به دنبال تشدید تحریم‌ها نبود. بنابراین گره کور مشکلات با تدبیر و کمک به دولت روحانی گشوده می‌شود به همین دلیل باید به دولت کمک کرد و نسبت به فشارها و تهدیدها هراسی به دل راه نداد.